Gepubliceerd: 01/09/2023

Ik had mij voorgenomen om nooit nog iets over het weer te schrijven in mijn artikels maar deze keer kan ik weer niet buiten het weer : en dit om verschillende redenen. Ten eerste waren 27 senioren naar Haamstede met een bang hart afgezakt om 3 dagen te gaan golven in Zeeland terwijl de weerberichten bijna de hele tijd regen hadden voorspeld. Ten tweede ter illustratie dat mannen altijd wat kind blijven en graag opscheppen over hun speelgoed. Om te kijken of we de volgende dagen toch enigszins droog konden blijven, pronkten de mannen met de meest geavanceerde weerapps. De captain had een gewone buienradar en werd direct afgetroefd door gasten met een weerapp van een Noorse meteodienst  en voorwaar was er één met een app van het Amerikaans leger (mogelijks een persoon met contacten met de CIA ?).

Via deze apps waren de vooruitzichten al minder somber; maar de uiteindelijke atmosferische omstandigheden waren toch nog beter dan alle voorspellingen.

Maandag golfden we op de zeer verzorgde club Grevelingenhout aan het Grevelingenmeer op Schouwen Duiveland waarbij alleen de laatste flights nat werden.

Dinsdag was een schitterende zonnige dag waarbij er een experimentje werd gedaan met een pitch&put (18 holes tussen 20 en 60 m), wat niet vermoeiend was en waarbij het korte spel werd geoefend. Iedereen was er enthousiast over. Nadien werd op het terras in de zon geluncht in een luchtige sfeer en in de namiddag deden de meesten (al dan niet electrisch ) een fietstocht over de duinen- en polderwegen op dit fietsvriendelijke eiland.

Woensdag werd er gespeeld op het terrein Catharinenburg op het eiland Overflakkee.

Tot een half uur voor de start van de eerste flight was er regen en een half uur nadat de laatste flight was binnengekomen begon het terug te regenen; daartussen was het zonnig en droog en heeft iedereen genoten van een ontspannende partij golf op een leuk terrein. De bediening in het clubhuis was uitermate vriendelijk en ook de marshall was een toffe peer die ook niet om een grap verlegen was : op onze scorekaarten stond verkeerdelijk dat we leden waren van de golfclub Palingbroek, en bijna niemand had dit opgemerkt !

(In mijn licht ziekelijke verbeelding hoorde ik JP Desmet met luide stem al het refrein van het clublied aanheffen !) . De sfeer was opperbest op woensdagavond bij de ietwat ludieke prizegiving. De prijzen werden gegeven door Roularta media, via Lieve en Rik De Nolf.

De organisatie werd ook dit jaar vlekkeloos verzorgd via Pentareizen en Luc Demuynck.

De meest verdienstelijke golfers werden in de bloemetjes (excuus in de champagne) gezet : bij de dames Sabine Plasschaert en bij de heren Walter Goethals.

De captain kreeg van de dankbare meute o.a. een doos golfballetjes (hij had er in totaal 19 verloren op 3 dagen).

De locatie ‘Hotel ter Duin’ was top met mooie kamers in een rustige omgeving en lekkere maaltijden (beter dan vorig jaar in Hardelot).

Iedereen vertrok met een voldaan gevoel donderdag terug naar huis en de captain zag dat het goed was.

Dit vraagt om een herhaling en volgend jaar gaan we in de eerste week van augustus naar Le Touquet (Oei, ik heb mijn mond al voorbijgepraat; mijn pen voorbijgeschreven).

PS : De captain is niet verantwoordelijk voor het weer; hij heeft ook geen magische gaven die de regenwolken uiteen kan drijven; dit is puur toeval !

Dirk Peeters

Groepsfoto:

Zij stonden niet op de groepsfoto:

De laureaten:

Captain in zijn nopjes met geschenk en bloemenmeisje:

Fietstocht aan de Oosterscheldekring:

Lunch aan het melkhuisje:

De verloren golfballen van de Captain:

Een mooie golfdag op de pitch en put: