Gepubliceerd: 28/10/2022

David Petrie Memorial

In Memoriam David Petrie

In 1991 belandde de toen 25-jarige David Petrie in Ieper. Echt gedreven om het te maken in de golfwereld. Hij was begiftigd met fantastisch veel golftalent en een schitterend balgevoel.

Maar er was meer dan dat. Hij wist algauw menig Ieperling in te palmen. Onze vriendenkring viel meteen voor zijn echtheid, voor zijn kenmerken als echte Schot: fier, authentiek, bescheiden en eerlijk. Guitig ook en heerlijk flegmatiek. Pretlichtjes in de ogen en de immer toffe glimlach. Hij had alles mee van een echte sportman maar soms liet zijn karakter hem een beetje in de steek en genoot hij met volle teugen van het bourgondische West-Vlaamse leven. Zo zakte hij regelmatig af naar Leuven om de Ieperse studenten te vervoegen, waar hij op een zekere avond in ‘Den Boule’ enkele glazen Bullshit dronk en finaal, na wat andere cafés, in ‘De Rector’ botste op een schoon meisje uit West-Vlaanderen, Kristien genaamd.

Naast het studentenleven genoot hij ook van het lokale clubleven. Zo kwam hij in de Ronde tafel Ieper terecht. Zoals steeds werd dat steeds officieel gevraagd door de 2 peters, toevallig Captain Philippe en mezelf. Zo kwamen wij op een dinsdagavond toe in zijn huurhuis in de Dikkebusseweg te Dikkebus waar David en Kristien intrek genomen hadden. Natuurlijk was hij akkoord om de club te vervoegen en dat werd op David’s wijze gevierd : het werd een nachtelijke proeverij van zijn beste single malts uit de Highlands. Echter abrupt beëindigd om 5.30h toen we onvriendelijk opgeschrikt werden door een slapeloze Kristien en op staande voet buiten geborsteld werden.

Hoe we thuis geraakt zijn is mij tot op heden nog steeds onduidelijk.

Hij kon ook mensen begeesteren. Als golfcoach verstond hij het belang van talent, techniek en mentaliteit. Hij nam iedereen mee in zijn verhaal maar wou ‘dedication’ inzet ongeacht het niveau, topper of recreant. Zo begeleidde hij toppers als Laurence Herman. Hij was haar coach maar ook haar mentor. Hij inspireerde en motiveerde haar zelfs vanuit de ziekenhuiskamer.

Maar ook voor de recreanten onder ons was hij fantastisch. We brachten uren samen door. Hij was gecharmeerd van mijn golfpassie, allicht wat minder van mijn talent. Maar steeds kreeg hij mijn golfspel weer op niveau.

Zijn oneliners zijn velen waarschijnlijk bijgebleven

Als de bal weer eens niet deed wat ik wilde was zijn antwoord steevast : ‘ Good golf is boring’ Of bij een shank: ‘a shank is a nearly perfect shot’ enz.

David was voor velen meer dan een golfgoeroe. Hij was wat je noemt ‘een echte vriend’. Oprecht bezorgd om iemand anders zorgen, intens blij om iemand anders geluk. Hij kon met een aantal vrienden samen stil genieten met veelal een single malt die hij uit zijn donkere bruine kastje toverde.

Hij was de beste ambassadeur voor de schotse Highlands en kon vertellen over de magie van de pure linkscourses en nam natuurlijk elke gelegenheid te baat om duidelijk te maken dat een Schot geen Engelsman is.

Kortom : Met velen hier vandaag, zijn we dankbaar dat David ons levenspad heeft gekruist. Op en naast de golfcourse zal hij ons immer bij blijven.

Benoit Mottrie

Een ode aan Schotland, de bakermat van golf – op advies van David

In september 1997, 25 jaar geleden, gestart met golf, samen met Ann, Filip D’Argent en Patrick Cornelis. Voor ons en voor velen van jullie hier aanwezig was David het 1^ste gezicht, ons 1^ste contact in De Palingbeek.

In toen nog een 12-12-12 formule kregen wij 12 uren les van David met als target het behalen van ons golfvaardigheidsbewijs in een periode van 12 maanden. David was niet enkel een uitstekende golfer en head pro, maar tevens een psycholoog : “If you can’t play hole 9 as a par-4, play it as a par-5.”

Voor David kwam het erop aan te genieten van het golfspel. “It will take you at least 10 years before you can play decent golf. So, enjoy it every day.”

En zo waren we vertrokken, niet enkel figuurlijk, maar ook letterlijk.

David raadde ons aan de Schotse golflinks te gaan spelen. En zo deden we. Samen met Piet en Patricia Herman meerdere malen de nachtferry van Zeebrugge naar Rosyth genomen. We speelden er de mooiste, meest uitdagende championship courses van Schotland. Maar ook hidden gems, zoals Ashkernish, Brora, Crail en het verre Durness.. Maar we leerden er toen al wat ready-golf betekende. Op de Nairn Golf Club konden we met onze 4-ball amper de flight vóór ons bijbenen : 4 oudere, kranige, fluffy ladies.

David inspireerde ons tevens om ons de echte, Schotse spirit of golf eigen te maken : etiquette, respect voor jezelf, respect voor jouw medespelers en correcte toepassing van de zo interessante, boeiende golfregels. We leerden er om te gaan met de zeer variabele, snel wisselende weersomstandigheden en natuurelementen. Slecht weer, sterke wind was geen reden om niet te golfen. Het weer maakt deel uit van het golfspel. Voor David was regen ”natural irrigation”.

En David was onze beste leermeester om te genieten van een lekker glas single malt whisky. Niet enkel in één van de vele distilleries op onze route, of na een lekkere maaltijd, maar telkens op de ferry’s die ons brachten naar de schitterende eilanden Arran, Islay, Jura, Skye en de o zo mooie Outer Hebrides.

Dank je wel David. Oprechte dank.

Filip Rosselle

Speech van Stuart Mitchell

Firstly I’d like to begin with thanking Kristien, Kris & family for organising this weekend and for their generous hospitality.   Also thanks to the golf clubs of Koksijde golf ter Hille & De Palingbeek Golf & Country club for their cooperation in hosting the events this weekend.

As everyone in the room is aware David touched so many lives, and his memory is still very vivid in our thoughts.

I want to give you a taste of what he was like growing up with us back in Keith in North East Scotland.

I first met David aged 11 at school.  He introduced me to golf then, and I am eternaly grateful for that.  Each time I am out on the course playing, I think about him and wish he was still able to experience the joy of walking the fairways.  Even at that young age, Davids enthusiasm for golf was very contagious, this enthusiasm for golf continued right through his career, passing it on to so many different people.

Back growing up we have great memories of playing and practicing together….making up our own holes by playing from different tees to different greens, long drive contests  nearest the pin and lots of laughs and having great fun. Travelling to junior Opens in his dads car.  David loved to challenge himself and strive to improve which also was evident through his career as a golf coach.

David was by far the best junior golfer at our club for his age, in fact one of the best in the region.  Winning numerous events and winning the junior and mens club championships at our home club in the same season.  We also played together for the county team and the club junior team in a number of tournaments.
One that really sticks in my mind was a semi-final against Duff House Royal Golf club at their club in Banff.  The match was tied after all the team had finished, so the match went to a playoff to decide which team progressed to the final, this was to be played on the first hole.  Obviously our choice to play was David.  With him on our team we were thinking we were one-up before every match anyway.  The playoff was played in almost darkness,  you could not really see very far at all, teeing off and playing by feel more than sight, but David, as you’d expect, birdied the hole and we won the match to great excitement by our team mates.

Coincidentally Duff House Royal golf club was to be Davids first post as an assistant Pro with the head pro, Bob Strachan.  David later took the very brave move of taking a job in Belgium after a short spell at Lytham in England.  During his time in Belgium  myself & Hebbie and my brother Duncan (who unfortunately couldn’t make it from Australia), visited him over here many times and David introduced us to Belgian hospitality which has always been so welcoming and freindly.  As a very proud Scot, David was also very proud of his new home in Belgium and especially here in Flanders.

He would be immensely proud of the standard of Belgian golf and the success that has come through the hard work and dedication of the players and the continued work by clubs to develop and help children get into the game.

Davids biggest and greatest achievements are in this room…his and Kristien’s 3 children, James, Emma and Arthur…your dad was and would be still immensely proud of you and the people you have grown up into, you are a real credit to him.

Fimally, my memories of David are of a great freind who loved having fun, sharing a joke with a very quick wit and great sense of humour. A vey generous person who liked  enjoying himself. He is still in our thoughts and sorely missed by many.

Stuart Mitchell

Speech van Emma en Arthur Petrie

Vooreerst wensen we jullie allemaal te bedanken voor de talrijke opkomst. Dit toont nog maar eens aan dat papa bij heel wat mensen een blijvende indruk heeft nagelaten, niet alleen als golfpro, maar ook voor wie hij was.

Schotland kon zich in feite geen betere ambassadeur wensen. Papa was bijzonder fier op zijn land en we werden als kind dan ook zoveel als mogelijk ondergedompeld in de Schotse cultuur. Vandaar dat we het belangrijk vonden om onze roots vandaag nog eens in de verf te zetten zoals onze kilt en de whiskey.

Papa heeft ervoor gezorgd dat de familienaam Petrie in Vlaanderen onlosmakelijk verbonden is en blijft met de golfsport en daar zijn wij als ‘kinderen van’ uiteraard bijzonder trots op. Op zijn eigen gepassioneerde manier probeerde hij telkens opnieuw zijn ideeën een plaats te geven in de praktijk.

Op het symposium van afgelopen vrijdag mocht blijken dat veel van zijn inzichten op vandaag nog actueel zijn. De golfsport bracht papa eveneens in contact met mama, uiteraard een belangrijke ontmoeting voor ons. Mama mocht gaandeweg wel ondervinden dat iemand volgen in zijn passie niet altijd een eenvoudige oefening is, maar dankzij mama achter de schermen kon papa voluit gaan.

Hij wist bijzonder veel mensen te inspireren en stond mee aan de wieg van de groeiende populariteit en professionalisering van de golfsport in Vlaanderen. Hij reisde de wereld rond en liet geen moment onbenut om extra kennis op te doen met als voornaamste doel deze kennis later te kunnen delen. Wij denken dat het grootste deel van de mensen hier aanwezig op één of andere manier wel wat heeft opgestoken van papa.

Ook wij uiteraard en niet alleen over golf. Samen met mama gaven jullie ons belangrijke waarden mee en leerden jullie ons om ons voornamelijk op onze talenten te focussen. Jullie leerden ons van eerlijk en trots te zijn, en zoals reeds gezegd, zijn we dan ook trots om de naam Petrie te dragen. En er zit in elk van ons uiteraard een stukje ‘Petrie’.

Emma Petrie

In Emma herkennen we de strenge rechtvaardigheid, het doorzettingsvermogen en de kunst om de leiding te nemen zonder te bruuskeren. James combineert moeiteloos de Schotse looks en humor en toont de meeste gelijkenissen op het golfterrein. Ikzelf kan me zoals papa volledig verdiepen en verliezen in iets en er gepassioneerd voor gaan, zelfstudie vervult ook bij mij een grote rol. De voorliefde voor gadgets neem ik met plezier voor mijn rekening.

Je ziet dus dat we enkel papa’s kwaliteiten hebben overgenomen, maar volgens mama klopt dit niet volledig :-). Dit brengt ons bij mama die de afgelopen 10 jaar dag en nacht voor ons klaar stond en staat. Bedankt om er ook in de moeilijke momenten te zijn voor ons en ook op jou zijn we uiteraard trots.

Kris, we zijn blij dat je er bent voor mama. Je aanwezigheid brengt rust in ons gezin. Zonder veel woorden laat je ons voelen dat je klaar staat voor ons en dat we steeds bij jou terechtkunnen. Daarnaast willen we onze grootouders, familie en vrienden van papa danken voor de steun en vele herinneringen.

Dank aan het bestuur en medewerkers van de Palingbeek om samen met enkele vrienden van papa, Pili, Benoit en Filip, dit mooie event mogelijk te maken. Dank aan de familie Roussel voor onder meer de prijzentafel. To our Scottisch friends thank you for coming over.

Ik nodig jullie graag uit om een toost uit te brengen op papa. Vandaag maakt duidelijk dat hij verder leeft via zijn vrienden en familie: gezondheid!

Arthur Petrie